Εμβληματικές μορφές που φιλοτέχνησαν οι δύο κορυφαίοι εικαστικοί συνομιλούν από τις 21 Μαρτίου στη Roma Gallery.
Οι μορφές του Δημήτρη Μυταρά λειτουργούν ως πρόσωπα και ταυτόχρονα προσωπεία. Μέσα από τη δραματουργική αμφισημία τους, αποτυπώνουν όψεις του εφήμερου και της διάρκειας, της επιθυμίας και της αναπόλησης, της καθημερινότητας και του ονείρου. Ελκυστικές και αινιγματικές μαζί, εμφανίζονται σε μια θεατρικού τύπου εικαστική αυλαία, ισορροπώντας ανάμεσα στην πραγματικότητα και την ουτοπία.
Ο Αλέκος Φασιανός γεφυρώνει με άλματα, μέσα από τις δικές του, υποβλητικά δυναμικές μορφές, τη ζωτικότητα μιας «παραμυθίας». Οι μορφές του, μέσα από μια απροκατάληπτη και ασυμβίβαστη παιδική ματιά που ξέρει να ονειρεύεται, σωματοποιούν δραματουργικά και μυθοπλαστικά τη συνάντηση Ανατολής και Δύσης. Μια συνάντηση που γίνεται στην αυλαία, νομίζει κάποιος, ενός θεάτρου σκιών.
*Άρθρο από το www.womantoc.gr